İyi bir başlangıç noktası veri sömürgeciliği faaliyetlerinin yoğunlaştırıldığı bir dünyayı reddetmeyi hayal etmek olabilir ve bunun yerine günlük hayatımızı sürdürmek için daha az veriye ihtiyaç duyan platformlara itimat etmeliyiz. Bunun etkili olması için kolektif bir yapıya ihtiyaç var çünkü mevcut düzen gibi büyük/kapsamlı bir düzene karşı direnişe başlamanın “farklı bir düzeni hayal etmekten ve başlatmaktan” başka yolu yoktur.
Algoritmik polisliğin denendiği bir toplum olarak Çin.
Gözetim her şey dahil teknoloji paketinin bir parçası.
Gözetim kapitalizmi tek taraflı olarak özel insan deneyimlerini bedava ham maddeden davranışsal veriye çevirmeyi kendinde hak görme ile başlıyor. Yaşamlarımız veri akışı haline getiriliyor.
Günümüzde Ludizm neye benzerdi? Akıllı buzdolaplarına, veri işlemcilerine ve e- ticaret depolarına karşı çekiç kaldıran bir hareket olmak zorunda değildir. Bunun yerine, teknolojiyi düzenli uygulamalar ve küçük aygıtlardan oluşan bir kutudan ziyade, eleştirel olarak irdelenmeyi ve demokratik olarak yönetilmeyi hak eden siyasi ve ekonomik bir fenomen olarak ele alacaktır.
En sofistike nicel teknikleri geliştiren kişiler, serbest yatırım fonları ve yatırım bankaları için çalışır. Onlar için para kazanmanın iki yolu var. Yönettiğiniz varlıklardan ücret alarak ve fonun performansından para kazanırsınız. Bu bölünme, neden teşvikin sulandırıldığı konusunda size bir fikir verecektir. Çünkü varlıklarınız iyi performans göstermese bile, bu varlıkları yönetmek için aldığınız ücretlerden yine de para kazanabilirsiniz.
Biz zaten nispeten güçlü bir İnsanlık 2.0 anlayışına doğru ilerliyorduk. Bilimin ve teknolojinin tarihi, özellikle Batı’da, İncil’deki ifadede geçtiği gibi dünyayı kolektif ‘imaj ve benzerliğimizde’ yeniden yapmakla alakalı olmuştur. Bu da dünyayı bizim için daha ulaşılabilir ve kullanışlı hale getirmek demektir. Mesela tarımın tarihini düşünün, özellikle hayvan ve bitki yetiştiriciliğini. Ardından teleskop ve gözlükler gibi protez araçlara doğru ilerleyin.
This is what we mean when say not just that (of course) there are neo-colonial data practices, but that we are entering a new phase of colonialism, data colonialism. This is, for sure, part of the evolution of colonialism as a concept, but much more than a continuation of the original colonialism with slight variation. Now colonialism has a completely new type of asset to take and appropriate.
Veri pratiklerini dekolonyal perspektif ile değerlendirmek açısından daha işin başındayız: son 5-10 yıldır veri pratiklerinin sömürgeci (kolonyal) özelliklerini tartışmaya başladık. İnsan yaşamının verileştirilerek ele geçirilmesinin temel sömürgeci doğasının dışında başka sorunlar da var: büyük teknoloji firmalarında farklı ırkların ve etnisitelerin temsil oranındaki eşitsizlikler, algoritmaların karar vermesinin farklı toplumlara uygulanması kısmında olan eşitsizlikler gibi. Bu sorunları ortaya çıkarmanın daha başındayız ve uzun bir mücadele olacak.
İyi bir başlangıç noktası veri sömürgeciliği faaliyetlerinin yoğunlaştırıldığı bir dünyayı reddetmeyi hayal etmek olabilir ve bunun yerine günlük hayatımızı sürdürmek için daha az veriye ihtiyaç duyan platformlara itimat etmeliyiz. Bunun etkili olması için kolektif bir yapıya ihtiyaç var çünkü mevcut düzen gibi büyük/kapsamlı bir düzene karşı direnişe başlamanın “farklı bir düzeni hayal etmekten ve başlatmaktan” başka yolu yoktur.
Algoritmik polisliğin denendiği bir toplum olarak Çin.
Gözetim her şey dahil teknoloji paketinin bir parçası.
Gözetim kapitalizmi tek taraflı olarak özel insan deneyimlerini bedava ham maddeden davranışsal veriye çevirmeyi kendinde hak görme ile başlıyor. Yaşamlarımız veri akışı haline getiriliyor.
Günümüzde Ludizm neye benzerdi? Akıllı buzdolaplarına, veri işlemcilerine ve e- ticaret depolarına karşı çekiç kaldıran bir hareket olmak zorunda değildir. Bunun yerine, teknolojiyi düzenli uygulamalar ve küçük aygıtlardan oluşan bir kutudan ziyade, eleştirel olarak irdelenmeyi ve demokratik olarak yönetilmeyi hak eden siyasi ve ekonomik bir fenomen olarak ele alacaktır.
En sofistike nicel teknikleri geliştiren kişiler, serbest yatırım fonları ve yatırım bankaları için çalışır. Onlar için para kazanmanın iki yolu var. Yönettiğiniz varlıklardan ücret alarak ve fonun performansından para kazanırsınız. Bu bölünme, neden teşvikin sulandırıldığı konusunda size bir fikir verecektir. Çünkü varlıklarınız iyi performans göstermese bile, bu varlıkları yönetmek için aldığınız ücretlerden yine de para kazanabilirsiniz.
Biz zaten nispeten güçlü bir İnsanlık 2.0 anlayışına doğru ilerliyorduk. Bilimin ve teknolojinin tarihi, özellikle Batı’da, İncil’deki ifadede geçtiği gibi dünyayı kolektif ‘imaj ve benzerliğimizde’ yeniden yapmakla alakalı olmuştur. Bu da dünyayı bizim için daha ulaşılabilir ve kullanışlı hale getirmek demektir. Mesela tarımın tarihini düşünün, özellikle hayvan ve bitki yetiştiriciliğini. Ardından teleskop ve gözlükler gibi protez araçlara doğru ilerleyin.
This is what we mean when say not just that (of course) there are neo-colonial data practices, but that we are entering a new phase of colonialism, data colonialism. This is, for sure, part of the evolution of colonialism as a concept, but much more than a continuation of the original colonialism with slight variation. Now colonialism has a completely new type of asset to take and appropriate.
Veri pratiklerini dekolonyal perspektif ile değerlendirmek açısından daha işin başındayız: son 5-10 yıldır veri pratiklerinin sömürgeci (kolonyal) özelliklerini tartışmaya başladık. İnsan yaşamının verileştirilerek ele geçirilmesinin temel sömürgeci doğasının dışında başka sorunlar da var: büyük teknoloji firmalarında farklı ırkların ve etnisitelerin temsil oranındaki eşitsizlikler, algoritmaların karar vermesinin farklı toplumlara uygulanması kısmında olan eşitsizlikler gibi. Bu sorunları ortaya çıkarmanın daha başındayız ve uzun bir mücadele olacak.
